Ölüm

Çıkıp kulübesinden yavaş adımlarla,

“Olmaz!” dedi.

“Bu gölde Yunan bir şair ölemez.

Tutup kollarından çıkarın.

Nefes alsın uzunca.

Bilsin!

"Kolay değil göçmek yârin omzundan.”

Öylece baktık yüzüne, gecesi belli olmayan gözlerine, nefesi aksayan göğüs kafesine.

Bir kuş bize bakarak öttü, gölde bir balık diğerinden kaçtı.

Şair çoktan öldü.

“Neden olmaz? Bizim gecemiz, olmazdan anlamaz, ölümden korkmayız ki biz.”

Sinirlendi biraz daha yanımıza yaklaştıkça,

bunca yıl nasıl yaşamış bilmediğimiz o yüz.

Dedi:

“Olmaz!”